Night Deluxe in Kuala Lumpur

9 juli 2010

Mijn vlucht valt geweldig mee. Met mijn zitje aan het raam is het instant genieten van een onbekende wereld onder mij. Voor zolang ik tenminste niet aan het slapen ben. Want ik ben moe. Het eten is ook best te pruimen. Met als uitschieter mijn pikante champignons en dito princesboon die voor een rode peper niet moet onderdoen!

Om 5.20u Malaysian time zet mijn vliegtuig zijn poten op de grond. Mijn buurvrouw Saniah van op het vliegtuig is een wat oudere vrouw uit KL en samen nemen we de expresstrein richting centrum. Van daaruit rijd ik alleen met de taxi richting Luxe Hotel.

Maar ik ben natuurlijk veel te vroeg. No problemo. Ik zie de Towers liggen dus ik kan vanzelf een wandelingetje maken van een paar uurtjes. Maar 't wordt een zware. De eerste kennismaking met de Maleisiers is toch wel even schrikken. Waar de Thai je overladen met Sawadeeka's wordt hier het hoofd onmiddellijk de andere kant op gedraaid als ik passeer. Mijn Islamproove outfit (die door buurvrouw Saniah eerder was goedgekeurd) lijkt hier broodnodig. Mijn eerste fotootjes worden genomen onder de Petronas Towers en ik dwaal nog een koppel uurtjes rond. Mijn maag grolt tegen 700 in 't uur en ik wandel een lokale zaak binnen. Maar ik voel onmiddellijk dat ik hier niet echt gewenst ben. Ik schep algauw een bakje eten in, betaal (1.2 MYR!!, is werkelijk minder dan een duivenscheet), en eet het verder op straat op.

In het hotel val ik als een blok in slaap. En slaap zo van 12u tot 19u. Veel te lang maar niettemin deugddoend. Ik ga een hapje eten in de enige gelegenheid in de buurt van het hotel en ja, ik voel me best alleen zo tussen al die zwijgende Maleisiers. In de nachtwinkel koop ik een blikje Tigerbier en ga weer naar m'n kamer. In de lift ontmoet ik dan de eerste man met wie ik een gesprek kan voeren. Ray. Ik ben 'm heel dankbaar want met een goed gevoel drink ik nadien mijn pint op en kruip in bed.

Om 4u word ik wakker. Veel te vroeg maar ok voor mij. Ik zet een walgelijke koffie met mijn flashy waterkoker en drink die met zo veel mogelijk plezier op. 'k Doe wat oefeningen voor de TV en ik luister naar de oproep tot gebed om 5.30u. En ik bel met mijn ma. Dit is meteen het eerste contact met het thuisfront. Nadien ga ik ontbijten en dit is genieten! Zalig fruit en nadien een heerlijk pikant bordje Oosters geweld. IK weet weer waarom ik een zwak voor Azie heb.

Wat later trek ik fris en opgewekt mijn bikini aan en doe een superdeluxe plons in het zwembad. Dit is echt wauw. De zon is erdoor gekomen en het uitzicht is fantastisch. Zo blijf ik een uur baantjes trekken.  Want straks is het gedaan met de luxe. Ik neem een douche, pak in en check uit. En beland in het internetcafe en schrijf m'n eerste blogje in Malaysia...

 

Foto’s

7 Reacties

  1. Heidi:
    9 juli 2010
    Opgelucht dat ik ben. Toch nerveus bij de gedachte dat zusje lief alleen naar dat verre Azië wil. Dank je Ray voor de babbel en dat er zo nog vele mogen volgen. Groetjes lieve zus vanuit een bloedheet Ardèche.
  2. Heidi:
    9 juli 2010
    nou hier al mijn tweede reactie, welgeteld 5 minuten later. Ik vraag me uiteraard af wat je nu aan het uitspoken bent en probeer in mijn hoofd het Maleisische klokje in te stellen. Dan zit je nu dus aan een overheerlijk fruitig ontbijt. Laat het j daar sùaken. We volgen je op de voet.
    Tot snel. Je zus
  3. Mieke De Vrij:
    9 juli 2010
    Ik wist dat jij je plan kan trekken. Misschien nu nog een beetje onwennig en wat eenzaam;daar gaat zeker weten snel verandering in komen. daag, Mieke
  4. Nico Persoon:
    9 juli 2010
    Dag Kim,

    Een eerste berichtje van Pa. Veel aan je gedacht de
    de laatste dagen dat zal je wel begrijpen. Zelf ben ik nooit zo'n avontuur begonnen maar begrijpen doe ik het wel. Hier is het tropisch warm (vandaag 37 graden C in de Kempen) en er komen zo nog enkele van die hete dagen. Ja wij doen niet onder voor Azië. Hou je goed en tot morgen.

    Pa
  5. Jes:
    10 juli 2010
    Super Lotje! Je eerste berichtje op je weblog mag er zijn! Ik ben toch wel hardstikke blij met ons telefoontje van vannacht.
    Met jouw positieve ingesteldheid en je leergierigheid zit het wel snor voor je trip zou ik zo denken.
    Ondertussen heb je het luxehotel ingeruild voor het primitievere hostel. Hopelijk bevalt dit je en heb je al wat leuke contacten gehad met andere backpackers.

    Dikke knuffel

    Mams
  6. Jes:
    10 juli 2010
    Hé Lotje,

    Nog enkele dingetjes die ik kwijt wou. Ons telefoongesprek werd niet abrupt afgebroken door één of andere gril van het internationaal telefoonverkeer maar wel door het eenvoudige feit dat de batterij van mijn gsm plat was. Maar ja, we waren toch al veel te lang aan 't kletsen, gezien de tarieven.

    Een kwartiertje na onze babbel zag ik wat gefladder in de woonkamer en daarop poes Mowgli die geconcentreerd aan 't snuffelen was. En deze keer wist ik meteen hoe laat het was: vleermuis 7 (heb ik goed geteld) van deze zomer was bij het nekvel gegrepen en lag te zieltogen op de grond.

    Ik wou nu eens écht niet voor je onderdoen. Na alle vleermuizen die jij al hebt gered, gekoppeld aan je dappere reisonderneming, moest ik de koe bij de horens vatten. Concreet betekende dit dus: meteen handschoenen aan, het diertje voor de neus van Mowgli wegkapen en... jawel, op het terras sloeg de vleermuis meteen de vleugels uit. Voilà, dit had ik tenminste geflikt "on your way".

    Schatje, hier is het net 1 u 's nachts geweest. Dat betekent 7 u in Kuala Lumpur. Als ik het goed heb komt de zon nu net piepen bij jou. Ik hoop dat je, na een gezellige avond, van een aangename en weldoende nachtrust hebt kunnen genieten. Groet de backpackers van mij en "remerber, make my dreams come true".

    Kusjes

    Mams
  7. Hans:
    16 juli 2010
    ooo wat een lieve berichtjes allemaal.. kBen ontroert :-)niet dat dat bij mij zo moeilijk is..ma toch..kei-lief :-)
    Dit gaat een leuke blog zijn om te volgen
    éééél sterk vleermuisverhaal ook! :-D
    groetjes kwibus x