Preparing for the big moment in Borneo
23 juli 2010 - Kota Kinabalu, Maleisië
Het paradijs verlaten deed pijn. Ik wist het op voorhand en zo was het ook. Ik kon afsluiten met een pracht van een laatste dag, alle ingredienten voorhande. Van groot avontuur tot superbeach, snorkeling all day long, suntan, romantisch diner op prachtlocatie met op de achtergrond een magisch samenspel van gitaar en viool. En dan last but not least, while sitting on the beach with my 2 friends, een vallende ster. Je zou voor minder een traantje wegpinken.
Mijn zware traveldag werd echter stevig opgefleurd toen ik mijn familie voor 1 dag ontmoette. Ik stapte nog maar net van de boot toen ik al zoekend naar 2 medetaxireizigers 2 toffe Nederlandse meiden tegenkwam. Op de luchthaven in Kota Bharu maakte ik kennis met de rest van de family. Wat een fijn gezelschap. Ik voelde me gelijk thuis! Wat een miserabel dagje moest worden werd er 1 van plezier. Dank je wel lieve mensen!
Met tuiten heb ik gehuild toen ik 's avonds alleen op m'n nieuwe kamer zat. Want hoe leuk reizen dan wel mag zijn, je zit voordurend afscheid te nemen. Vandaag wordt gisteren, beleving herinnering. Maar er komt natuurlijk iets nieuws in de plaats...
's Morgens heb ik me gelijk herpakt en ben ik als een wilde informatie beginnen verzamelen. Ik heb een plan van de stad getekend en ben op zoek gegaan. En ik vond! Want! Zondag heb ik de eer om aan de klim van de Mount Kinabalu deel te nemen! 4095 meter!!! Dat ik 'm haal dat weet ik niet maar het idee alleen maakt me helemaal wild. 2 dagen lang ben ik Kimus Spartacus :)
De afgelopen dagen heb ik me dan ook vooral beziggehouden met het voorbereiden op de grote tocht met als hoofdzaak, het verzamelen van winterkleding. Zeer bizar gevoel, muts en jas en sjaal en handschoenen kopen in de tropen.
Nieuwe medereizigers heb ik helaas nog niet ontmoet. Veel kans krijg ik echter niet want er is Max. Max is een Maleisier die me al 2 dagen achtervolgt. Het is een lieve jongen die gelooft dat hij de liefde van zijn leven ontmoet heeft. Dat krijg je dan natuurlijk aan de andere kant van de wereld. In begin was ik zeer wantrouwig maar nu neem ik het maar zoals het is. Zo maak ik de wereld hier ook eens op lokale wijze mee. Rond mijn nek hangt inmiddels een zilveren kettingkje met 2 onafscheidelijke dolfijntjes. Klein geschenk met grote betekenis. Schattig toch.
Morgen is het hier alweer mijn laatste dag. En dan...
UP To The Mountain!!!
(nog ff vermelden dat hier net een dikke kakkerlak langs mijn tenen sluipt)
Pa
Amaai, wat een avonturen!! Ongelofelijk da gij zoveel energie hebt, zo van hier naar ginder crossen :-) En dan in passant nog een bergske beklimmen, zalig! 'k Moet zeggen dat uw verhalen ook wel vlotjes lezen, een nieuw schrijftalent!
Hier is de hittegolf inderdaad voorbij, nu komt precies de regenachtige periode. En dat juist nu de springweek voor de deur staat! Ne mens kan al eens pech hebben in België!
xx
Go tell it on the mountains, over the hills and erywhere...
Enjoy it babe!!!
Mama
reizen zelf klinkt zo leuk en de locaties zijn fantastisch..Honderden gelijkgezinde mensen leren kennen vol met plannen en zonder stress..zo zalig he, een grote road-trip :-)
Juist de beesjes :-s , die je zelfs ziet als je niet gedronken hebt ..
x
heb eindelijk ook je blogje gevonden en lees met veel plezier al je verhalen! klinkt allemaal super zeg, ben stiekem wel een beetje jaloers! alhoewel... die kakkerlakken... daar heb ik het toch echt niet voor! veel plezier met de klim, voorzichtig zijn! (;-)) en geniet er van!!!
groetjes,
Sofie
K' heb net je blog gevonden en had dus even de tijd nodig om je brieven te lezen! Bedankt trouwens om je verhalen zo mooi neer te schrijven, zo schenk je ons een glimp op je reiservaring!
Smeer je benen maar in en zet hem op! Wij zien elkaar terug voor je volgende verhaal!
Dikke knuffel
Sara
Ondertussen zijn we ervan op de hoogte gebracht dat de klimonderneming geslaagd is en dat je dus de top bereikt hebt. Deed je dat in groep, met gidsen??? Hier thuis een drukke bende met vier kinderen en af en toe Belgen op bezoek. De zon is ook nog van de partij en we genieten weer van al het schoons dat de streek hier te bieden heeft. Bel je nog eens????
Daaaaaaaag zusje
Heidi